İlk ve tek.

 Her kişinin beraber bir şeyler yaşadığı ve deli gibi aşık olduğu bir ilki mutlaka olur. Beraber çok güzel zamanlar geçirdiğiniz, onunla olurken kendinizi güvende hissettiğiniz, hem onun sayesinde ağladığınız hem de onun sayesinde güldüğünüz biri mutlaka olur. Daha önce kimseyi bu kadar sevmemişsinizdir,kimseye böyle bakmamışsınızdır,kimseyi böyle delicesine kıskanmamışsınızdır. O senin ilkin çünkü farklı anlasana. Aradan ne kadar zaman geçerse geçsin, kimse onun gibi olamaz. Kimse onun hissettirdiği duyguları hissettiremez sana. O senin kalbine kazınmış olur ve hep öyle kalır. Belki yıllar sonra başkasıyla tanışıp onu da böyle çok seversin ama unutma ki o senin ilkin değil, senin ilkin başkası ve ilkler unutulmaz,unutulamaz.

Tam olarakta bu.

 Neden güven vermiyorum biliyor musun? Hep yanımda kal diye. Çünkü sana güven versem bileceksin, seni asla bırakmayacağımı. Bırakmayacağımı bilirsen, gidersin. Başkalarına aşık olursun, sana güven vermeyen birilerine. Ben seni yine beklerim. Sonra onlardan sıkılırsın, bana gelirsin. Ama ben yine orada olurum, seni mutlu ederim. Eskiye dönmek istersin, yine gidersin. Sonra ben yine beklerim. Anlıyor musun, ben gidemem. Çünkü ben aşığım. Çünkü ben hayatımın odak noktası olarak seni aldım. Sen,sen,sen.. Ben ağlarım ama küsmem. Kırarsın beni belli etmem. Hep alttan alırım sevgilim. Sen başkasına aşıksın evet, ama bana ait ol diye susarım hep. "O benim" demek isterim hep. Sana güven vermem, beni bırakıp gitmek sana kolay gelmesin diye. Söz veremem hep yanında kalacağım diye. Çünkü sen kalbimi yordun, ruhumu yordun. Beni mutsuz  bi insan haline getirdin. Ama ben senin için hep güçlü kaldım. Saatlerce beni umursamadın ama soranlara hep "hıhııı konuşuyoruz yine :))" dedim. Eski mesajlarını okuyorum her gün. Belki, belki yine eski sen gelir diye bir gün... Şimdi git, ama döndüğünde bu sefer beni bulamayacaksın. Çünkü kalbim bir kez daha sensizliği kaldırabilecek kadar güçlü değil.  

Yaşananların hatırına, o çeneni kapa!

 Anlayamadığım şeyler var. Beraber bi zamanlar birşeyler yaşadığınız kişinin şimdi size bi yabancı gibi nefretle davranması.. Hayır yani insan sevmese bile, üzülüyor sonuçta. Birşeyler yaşamadık mı? Hayaller kurmadık mı? Sarılmadık mı birbirimize? Öpmedik mi birbirimizi? Kavga etmedik mi küçük sebeplerden? Ben hep herkese karşı seni kıskanmadım mı? Sen sinirlede olsa bana salak salak şeyler söylemedin mi? Ben üşüdüğümde, bana hırkanı ve montunu vermedin mi? Elimi tutmadın mı? Lan biz seninle bir şeyler yaşamadık mı zamanında. Bu yaşadığımız şeyler bu kadar kolayca silinip atılabilecek şeyler değil. Kısa sürdü ama çoktu benim sevgim. Sense şimdi hiçbir şey yaşanmamış gibi, bir yabancıymış gibi, benden nefret ediyormuş gibi, benimle hiç tanışmamış gibi arkamdan söylediklerine, yazdıklarına gerçekten anlam veremiyorum. Bari zamanında azıcık sevseydin, şimdi pişman olmazdın.